ဒီႏွစ္ ကေလး မိုးက သိပ္သည္းသလို မသည္းသလိုနဲ႕ ရြာျပန္ေတာ့လည္း
တျခိမ္းျခိမ္းဗ်ာ။ မိုးကာအက်ီၤမ၀တ္တတ္တဲ့ဖိုးတြယ္မွာေတာ့
ထီးစုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ပဲ ၿမိဳ႕ရိုးကိုးေပါက္ ေလွ်ာက္ကာလည္ရင္း
ေတာင္ညိဳစကားအတြက္ လိုအပ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို ရွာေဖြရပါတယ္။
မႏၱေလးဘက္မွာေတြေတာ့ မိုးက သိပ္ဆိုးတယ္လို႕ၾကားရတယ္ဗ်။ ကေလးဘက္မွာလည္း
ျမစ္သာျမစ္ေရ နည္းနည္းတိုးလို႕ ေတာင္ဦ-ျပင္သာ ဘက္က ရြာသူရြာသားေတြ
ဒုကၡေရာက္ၾကေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိုးက ဆက္မရြာလို႕ ျမစ္ေရျပန္ေလ်ာ့သြာေတာ့
စိတ္ခ်မ္းသာရတာေပါ့ဗ်ာ။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ပါေစ..ရာသီဥတု ေအးခ်မ္းပါေစ။
တိုင္းျပည္ သာယာပါေစ။ စား၀တ္ေနေရာေတြအဆင္ေျပပါေစ ဆိုတာ ဖိုးတြယ္ရဲ႕
ရင္တြင္းအမွန္စကားပါပဲ။
××××××××××=========×××××××××××××
တစ္ညေန မိတ္ေဆြပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုကအျပန္
ထိုင္ေနက် လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကို ၀င္လိုက္တယ္။ ၀င္းသူဇာအေရာင္းဆိုင္နံေဘးက
ညပလက္ေဖာင္းလက္ဖက္ရည္္ဆိုင္ေလးပါ။ လက္ဖက္ရည္ရယ္၊ ထပ္တရာ၊ ပလာတာ စတဲ့
မုန္႕ေတြရယ္၊ ထမင္းဆီဆမ္းရယ္ပါ တြဲေရာင္းတဲ့ တႏိုင္ဆိုင္ေလးေပါ့။
ဆိုင္ရွင္နာမည္က ကိုေ၀သင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာဆန္ဆန္ေလးေျပာရရင္
ရနံ႕သင္းႀကိဳင္ ေ၀သင္းဆိုင္ဆိုၿပီး ေျပာရတာပ။
ပန္းခ်ီဆရာက သူထမင္းမစားရေသးဘူးဆိုၿပီး ဆီဆမ္းတစ္ပြဲမွာတယ္။ ကိုယ္ကေတာ့
လက္ဘက္ရည္ပဲေပါ့။ ဆီဆမ္းနဲ႕တြဲစားဖို႕ ၾကက္ဥကိုခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႕
ေမႊေၾကာ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္လဲ ဆိုေတာ့ ေျခာက္ရာ တဲ့။ မိတ္ေဆြပန္းခ်ီဆရာ
တင္းသြားတယ္။ ရိုးရိုးပဲ ေၾကာ္ခဲ့ပါတဲ့။ ျဖစ္သြားေရာ။ ဒါက
တစ္ပြဲငါးရာေပါ့။
"ဖိုးတြယ္ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ ၊ ဒီေလာက္ ေဖာက္သည္ကို တစ္ရာေလး
လာကပ္ေနေသးတယ္။ တျခားလူဆို ေျခာက္ရာယူတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕မို႕
ငါးရာနဲ႕ေပးလိုက္တယ္ဆုိရင္ ဘာျဖစ္သြားလဲ။ ကၽြန္ေတာ္က စားခ်င္၊
ရခ်င္လို႕ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႕ရဲ႕ ေဖာက္သည္ထိန္းနည္း
မတတ္တာကိုေျပာျပတာ၊ တျခားဆိုင္မွာဆို ဟင္းရည္ခ်ေပးတယ္၊ ဒီမွာ မရဘူး။
အခ်ဥ္ကိုလည္း ပန္းကန္သတ္သတ္နဲ႕ ေသခ်ာသုပ္ၿပီးခ်ေပးတယ္။ ဒီမွာက ပံုေပးတယ္။
ဒါကိုေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ထိုင္ေနက်ဆိုင္ဆိုၿပီ
တျခားမွာသြားမစားဘူးဗ်ာ-ကဲ"
ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္တယ္။ ကိုယ္တို႕ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေရႊအျမဳေတစာေပဆုရတဲ့
စာေရးဆရာအပါအ၀င္ နာမည္ႀကီး စာေရးဆရာတစ္ခ်ိဳ႕
ကြယ္လြန္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ဒီဆိုင္ေလးကိုပဲ ၿမိဳ႕ရဲ႕
ေလထန္ကုန္းတစ္ခုလို သတ္မွတ္ထားခဲ့ၾကတာ။ စီးပြားေရးက စီးပြားေရး၊
ေဖာက္သည္မပ်က္ေအာင္ ေျပာဆိုဆက္ဆံမႈကလည္း အမ်ားႀကီးလိုေသးတယ္မို႕လား။
ကိုယ္တို႕လူမ်ိဳးေတြဟာ ႏိုင္ငံစြဲ၊ ေဒသစြဲ၊ ဆိုင္စြဲ သိပ္ႀကီးသေလ။
ပန္းခ်ီဆရာက ဆက္ေျပာေသးတယ္။
"ကၽြန္ေတာ္က သူတို႕ဆိုင္မွာ ဆိုင္းဘုတ္မရွိလို႕ သစ္သားစိုက္မယ္။
အလကားေရးေပးမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕က အလူမီနီယံေဘာင္ဖိုးေလးပဲစိုက္ဆိုတာကို
အင္တင္တင္လုပ္ေနၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေဘာင္ဖိုးပါစိုက္ၿပီး
လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာကိုေတာင္ အင္းမလုပ္ အဲမလုပ္ဗ်ာ။ သူတို႕ဆီက
လက္ဘက္ရည္တစ္ခြက္ အလကားမေသာက္ရရင္ေနပါေစ၊ ကၽြန္ေတာ္က
ေစတနာအျဖဴစစ္စစ္နဲ႕ပါ"။
××××××××××=========×××××××××××××
ကြာလတီမဂဇင္းတစ္ေစာင္မွာပါတဲ့ ေမာ္ဒယ္ပံုကိုၾကည့္ၿပီး
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္က ေျပာလိုက္တယ္။ " ေရွ႕တည့္တည့္က ၾကည့္ရင္ျမင္ရတယ္"
တဲ့။(သူေျပာတဲ့ စကားအတိုင္းပါ)။ သူ႕ကဗ်ာပါတဲ့ မဂဇင္းႀကီးမွာပါ။ " ဘာထူးလဲ
(.....)ထဲမွာဆို ဗလာခ်ည္းပဲ" တဲ့။ တစ္ေယာက္က ေဆြးေႏြးေထာက္ခံတယ္။
သူတို႕အဲလိုျပတာ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ဒီက အာရံုေတြက ကဗ်ာေရးလို႕မရ၊
ဘာေရးလို႕မရ တဲ့။ တစ္ေယာက္ကလည္း ေျပာျပန္တယ္။
ဟုတ္တာေပါ့။ သူတို႕ေျပာလည္း ေျပာစရာ၊ ဖိုးတြယ္ေတာင္ အဲဒီေမာ္ဒယ္
ဓာတ္ပံုအရိုက္ခံတဲ့နားမွာ ရွိေနရင္ ေရွ႕တည့္တည့္မွာထိုင္ၿပီး
ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ေလာက္ ဖတ္ခ်င္ေနေသးရဲ႕။ အဲဒီေမာ္ဒယ္အေၾကာင္း
နည္းနည္းေျပာရရင္ သူက အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ပါ။ အၿငိမ့္လည္း ကပါတယ္။
အႏုပညာေကာင္းရင္ ပရိသတ္ေတြက အားေပးၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေနအထိုင္မတတ္ရင္
အင္တာနက္ေပၚေရာက္တာကို မသမာသူေတြလက္ခ်က္လို႕ေျပာလို႕ရေပမယ့္ ဒီလို
မဂဇင္းေတြထဲက ဓာတ္ပံုကိစၥေတြကိုေတာ့ ဘယ္လို ေျပာရမလဲဗ်ာ။ အိေျႏၵွရွိတဲ့
အႏုပညာရွင္(အမ်ိဳးသမီးမ်ား)ေတြကိုေတာ့ ဖိုးတြယ္အပါအ၀င္ ပရိသတ္ေတြက
ေလးစားခ်စ္ခင္ တန္ဖိုးထားၾကပါတယ္။ ဒီလိုမွ
မဟုတ္သူေတြကိုေတာ့....ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကပါလို႕ေတာင္ညိဳစကားကေန
ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ။
တြယ္တြယ္ထြဏ္း(ကေလးၿမိဳ႕)
ေ၀ဖန္အႀကံေပးလိုသူမ်ား trphee.91@gmail.com သို႕ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။
