ကိုယ္တိုင္လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္မွ လမ္းေပၚမွာ ကိုယ္လို အေျခမဲ့ေတြမ်ားေၾကာင္း
သိရတယ္ အိပ္မက္ကိုခ်ိန္တြယ္တဲ့စက္လည္း မရိွေတာ့ ကိုယ့္အတၱ
ဘယ္လိုေရာင္းေကာင္းေၾကာင္း မသိရေသး ေခါင္းထဲမွာသီဆိုမယ့္သီခ်င္း
အပိုင္းအစေတြ ယစ္မူးတုန္း ကိုယ့္စကားအမွားအတြက္ ကိုယ့္ပါးကို
ရုိက္ခဲ့ရတယ္ ခ်ိန္းေခ်ာင္တဲ့စက္ဘီးတစ္စင္းလို ေဘာင္ဘင္ခတ္တတ္တဲ့
မ်က္ႏွာေပၚက အဆီျပင္ေတြ ျခစ္ထုတ္လို႕ရေအာင္ ရႊဲသီးေနၾက ကိုယ့္လွ်ာကိုယ္
ကိုက္မိတိုင္း ဟင္းေကာင္းစားရေၾကးဆို မ်က္ခမ္းလႈပ္တိုင္း ရန္ျဖစ္ရမယ္
ႏွာေခ်မိတိုင္း အတင္းေျပာခံရမယ္ အျမီးကိုထိလို႕ ေခါင္းေထာင္ေထာင္ၾကည့္
တတ္တဲ့ အေမႊးစုတ္ဖြားနဲ႕ေခြးလုိ ငါလႈပ္ရွားသမွ် ငါ့အသားေဖာင္းၾကြဖို႕
ျဖစ္လာ ငွက္ကေလးေရ ညည္းပူေလာင္ခဲ့တဲ့ ငါ့လိပ္ျပာလွလွေတြဟာလည္း
ခုဆို ၀တ္ရည္ကိုသိုေလွာင္တဲ့ အင္းဆက္မ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ေနရၿပီ စိတ္လႈပ္ရွားတိုင္း
မီးခိုးအျဖစ္ခံရတဲ့ ဗူးထဲကတံဆိပ္တစ္မ်ိဳးနဲ႕ စီးကရက္ေတြ ညလူေျခ
တိတ္တိုင္း ငါ့စိတ္ေတြ နေမာ္နမဲ့ တဇြတ္ထိုး အလိုလိုက္ခံရပံုက လမ္း
ေပၚမွာ အေျခမဲ့ေတြ အိပ္မက္ကိုဘယ္လိုေရာင္းေကာင္းေၾကာင္းမသိ
ရေသး ေခါင္းထဲမွာ ယစ္မူးတုန္း ကိုယ့္စကားအမွားအတြက္ ခ်ိန္းေခ်ာင္တဲ့
စက္ဘီးတစ္စင္းလို အဆီျပင္ေတြ ရႊဲသီးေနၾက မ်က္ခမ္းလႈပ္တိုင္း ႏွာေခ်
မိတိုင္း ေခါင္းေထာင္ေထာင္ၾကည့္တတ္တဲ့ ငါ့လိပ္ျပာလွလွေတြဟာလည္း ခုဆို
စိတ္လႈပ္ရွားတိုင္း ဗူးထဲကတံဆိပ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ စီးကရက္ေတြ ငါ့စိတ္ေတြ
ကိုယ္တိုင္လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္မွ ခ်ိန္တြယ္တဲ့စက္လည္းမရွိေတာ့ သီဆိုမယ့္
သီခ်င္း ေဘာင္ဘင္ခတ္တတ္တဲ့ ကိုယ့္လွ်ာကိုယ္ကိုက္မိတိုင္း အျမီးကို
ထိလို႕ အေမႊးစုတ္ဖြားနဲ႕ေခြးလို ငါ့အသားေဖာင္းၾကြဖို႕ျဖစ္လာ အင္းဆက္
မ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ေနရၿပီ စီးကရက္ေတြအလိုလိုက္ခံရပံုက ကိုယ္လိုမ်ားေၾကာင္း
သိရတယ္ ကိုယ့္အတၱအပိုင္းအစေတြ ကိုယ့္ပါးကို ရိုက္ခဲ့ရတယ္ မ်က္ႏွာ`
ေပၚက ျခစ္ထုတ္လို႕ရေအာင္ ဟင္းေကာင္းစားရေၾကးဆို ရန္ျဖစ္ရမယ္ အတင္း
ေျပာခံရမယ္ ငါလႈပ္ရွားသမွ် ငွက္ကေလးေရ ညည္းပူေလာင္ခဲ့တဲ့ ၀တ္ရည္သိုေလွာင္
တဲ့ မီးခိုးအျဖစ္ခံရတဲ့ ညလူေျခတိတ္တိုင္း နေမာ္နမဲ့ တဇြတ္ထိုး။ ။
လမင္းအို
No comments:
Post a Comment