ကေလး-ေတာင္ညိဳ စကား ( ပလတ္စတက္အမိႈက္ေကာက္ျခင္းဟာလည္း ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းတာပါပဲ )

  အဲဒီမနက္က ခ်င္းတြင္းနဲ႔ ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေရးျခစ္မွတ္သားေနခဲ့တယ္။ စာေရး ေကာင္းေနတုန္း ဖိုးတြယ္ေရ…ဆိုတဲ့အသံၾကားလို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီး ခ်င္းတြင္းကိုကို။ ေနသာပညာဒါန သင္တန္းက ေက်ာင္းသားေလးေတြ ပလတ္စတစ္အမိႈက္ေကာက္ၾကမယ္တဲ့။ ျပင္သာသြားတဲ့ လမ္းေပၚမွာ လို႔ မက္ေဆ့ခ်္ ေပးလာတယ္။ ဟုတ္လား၊ ဒါဆို ကိုခ်င္းတြင္းႀကီး သြားႏွင့္၊ ကၽြန္ေတာ္ အ၀တ္အစားလဲၿပီး လိုက္လာခဲ့မယ္ ဆိုၿပီး အ၀တ္စားလဲ၊ လက္စြဲေတာ္ စက္ဘီးႏြမ္းကို ထုတ္လိုက္ေတာ့ ဖိုးတြယ္ရဲ႕ အေမက ဟဲ့- အမိႈက္ေကာက္သြားမွာဆို အိမ္က အမိႈက္ထုပ္ပါ ယူသြားပါလား-တဲ့။
+++++++++
 ေနသာေက်ာင္းတိုက္ေရာက္ေတာ့ ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕က စက္ဘီးေတြနဲ႔ သြားႏွင့္ၾကၿပီ။ ဆရာေတာ္ ဦးဓမၼိက ကို တပည့္ေတာ္ေရာက္ပါၿပီ ဘုရား လို႔ ေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ ဆရာေတာ္က သူ႔တပည့္တစ္ေယာက္နဲ႔ လိုက္ခဲ့ေပါ့လို႔ မွာၿပီး ကားေပၚ တက္သြားတယ္။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ပီသစြာ ကေလးေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ တက္တက္ၾကြၾကြ၊ အခ်ိန္ကေတာ့ ေမလ(၇)ရက္ေန႔ရဲ႕ မနက္ခင္း(၇)နာရီ၀န္းက်င္။
+++++++++
ကေလးၿမိဳ႕ကို စတည္တုန္းကေတာ့ အင္ၾကင္းဖူးပံုသ႑ာန္လို႔ ဖိုးတြယ္မွတ္သားဖူးတယ္။ ခုေတာ့ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ လမ္းမႀကီးေလးခုေပၚမွာ ရပ္ကြက္ေတြ၊ အိမ္ေျခေတြက အၿပိဳင္အဆိုင္။ ခု ပလတ္စတစ္ေကာက္ၾကမယ့္ ေနရာက ကေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္၊ တနည္းအားျဖင့္ ၿမိဳ႕ေခါင္းရင္းဘက္မွာရွိတဲ့ ျပင္သာရြာနဲ႔ ေတာင္ဦရြာကို သြားတဲ့လမ္းမႀကီးေပၚမွာရွိတဲ့ အမိႈက္ပံုဆီ။ ျပင္သာ-ေတာင္ဦရြာေတြၿပီးရင္ ျမစ္သာျမစ္ႀကီးက ခပ္မိန္႔မိန္႔ စီးဆင္းေနေလရဲ႕။ ၿမိဳ႕ နယ္နိမိတ္ထြက္လိုက္ရင္ပဲ ဒုတိယ ကမၻာစစ္လက္က်န္ သက္တမ္းရင့္ ကုကၠိဳလ္ပင္ႀကီးေတြကို အုပ္ဆိုင္းဆိုင္း ျမင္ရတယ္။ အဲဒီေအာက္မွာ ေနသာေက်ာင္းသားေလးေတြက အေဖြးသား။ သူငယ္ခ်င္းခ်င္း ခင္ရာမင္ရာစုၿပီး ကားလမ္း၀ဲယာမွာရွိတဲ့ ပလတ္စတစ္အမႈိက္ေတြကို ေကာက္သိမ္းေနၾကတယ္။ သန္႔ရွင္းေရာဂါကင္းဖို႔အတြက္ အတန္းထိန္းေတြက တစ္ခါသံုးလက္အိတ္ေတြ ေ၀ငွေပးေနေလရဲ႕။ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ကလည္း ဗြီဒီယိုကင္မရာနဲ႔ ရိုက္လိုက္၊ ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ရိုက္လိုက္နဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ေနေလတယ္။ ဖိုးတြယ္လည္း အနားကပ္သြားၿပီး သိလိုတာေတြ ေမးရတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အေျဖေတြက မွတ္သားစရာပါပဲ။
++++++++++
မိတ္ေဆြေတြအေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ လုပ္ျဖစ္သြားတာပါ။ မိတ္ေဆြဆိုရာမွာ လူကသာမိတ္ေဆြ မဟုတ္ဘူး။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း မိတ္ေဆြပဲ။ ဘာေၾကာင့္မိတ္ေဆြလို႔ ေျပာရသလဲဆိုရင္ လူကို အသက္တိုေစတဲ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ေတြ စုပ္ယူတယ္။ အသက္ရွည္ေစတဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို ထုတ္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိတ္ေဆြ၊ အဲဒီမိတ္ေဆြကို သတ္ပစ္မလား၊ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မလား။ ရွင္သန္ႀကီးထြားေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္မလား၊ ဥေပကၡာ ျပဳထားမလား။ အားလံုး ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ရွင္သန္ႀကီးထြားဖို႔အတြက္ အေႏွာက္အယွက္ေပးတဲ့ ပလတ္စတစ္အေၾကာင္း ပါလာတယ္။ ပလတ္စတစ္နဲ႔ သံနဲ႔ အတူရွိရာမွာ သံကေတာ့ ေဆြးတယ္။ ပလတ္စတစ္က မေဆြးႏိုင္ဘူး။ ေနာက္ အပင္ႀကီးေတြရဲ႕ အျမစ္ကလည္း ပလတ္စတစ္ကို မထိုးေဖာက္ႏိုင္ဘူး။ ပလတ္စတစ္နဲ႔ ေတြ႕တဲ့ အျမစ္က တံုးခုသြားတယ္။ အပင္ရွင္သန္ႀကီးထြားေရးအတြက္ ေျမၾသဇာဓာတ္နဲ႔ ေရဓာတ္စုပ္ေပးတဲ့ အျမစ္ေတြရဲ႕ ရွင္သန္ႀကီးထြားမႈမရွိရင္ အပင္လည္း မႀကီးထြားႏိုင္ဘူး။ လူမိတ္ေဆြျဖစ္တဲ့ အပင္ထိန္းသိမ္းဖို႔ဆိုရင္ သူ႔ရွင္သန္ႀကီးထြားမႈကိုလည္း ကူညီေစာင့္ေရွာက္ရမယ္။ အဲလိုဆို သူ႔အေႏွာက္အယွက္ေပးတဲ့ ပလတ္စတစ္ေတြကို ရွင္းဖို႔လိုသလား၊ မလိုဘူးလား။ လိုအပ္တယ္ေနာ္။ ဒီလိုဆို မင္းတို႔ငါတို႔ ၿမိဳ႕ေခါင္းရင္းက ပလတ္စတစ္ေတာႀကီး၊ ပလတ္စတစ္ပံုႀကီး၊ ပလတ္စတစ္အခင္းႀကီးကို ဒီတိုင္း ပစ္ထားၾကမွာလား။ အဲဒီ ပလတ္စတစ္ပံုရဲ႕ ေဘးမွာဆိုရင္ လယ္ကြင္းျပင္ေတြနဲ႔ စိုက္ခင္းေတြရွိတယ္။ ပလတ္စတစ္ေတြက ေလတိုက္ရင္လြင့္ေနတာ။ ဒီတိုင္း ထားၾကမွာလား။ သူမ်ားေတြလုပ္တာပဲကြာ၊ ငါတို႔လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး ဆိုၿပီး ဥေပကၡာျပဳထားရင္ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ တာ၀န္ရွိပါတယ္ ဆိုၿပီး ၀ိုင္းလုပ္ျဖစ္တာပါ လို႔ မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္။
+++++++++++
ေဖာက္ျပန္လာခဲ့တဲ့ ရာသီဥတုအေျခအေနေတြကို အကာအကြယ္ေပးေနတဲ့ ကုကၠိဳလ္ပင္ႀကီးေတြရဲ႕ ရွင္သန္မႈကို အေႏွာက္အယွက္ေပးႏိုင္တဲ့  ပလတ္စတစ္ေတြကို ရွင္းလင္းဖယ္ရွားပစ္ျခင္းဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ျခင္းပါပဲ။ ပလတ္စတစ္ပစ္ျခင္းဟာ လြယ္ကူၿပီး လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္ေပမယ့္ သစ္ပင္တစ္ပင္ျပန္စိုက္ဖို႔ကိုေတာ့ ခဲယဥ္းေနၾကပါေသးတယ္။ ပလတ္စတစ္သံုးစြဲျခင္းကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသးရင္ စြန္႔ပစ္ျခင္းကိုေတာ့ ကန္႔သတ္ထားသင့္ပါတယ္။ သစ္ပင္စိုက္တဲ့အဖြဲ႕ေတြက စိုက္ေနၿပီး အျခားသူေတြက အမွတ္တမဲ့နဲ႔ပဲ သစ္ပင္ေတြကို ဖ်က္ဆီးေနၾကရင္ေတာ့ ဘာမွ အရာထင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
++++++++++++
ခု ပလစ္စတစ္အမိႈက္ေကာက္ၾကတဲ့ ကေလးေတြဟာ ဒီႏွစ္မွ  ဆယ္တန္းတက္ၾကရမယ့္ ကေလးေတြပါ။ ၿမိဳ႕က စြန္႔ပစ္ၾကတဲ့ အမိႈက္ေတြကို တေပ်ာ္တပါးပဲ ရွင္းလင္းဖယ္ရွားေနၾကတာ ၾကည္ႏူးစရာျမင္ကြင္းပါ။ အမိႈက္ေကာက္တာ ရွက္စရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို လက္ေတြ႔ျပသေနၾကသလိုပါပဲ။ ကေလးငယ္ စုစုေပါင္း(၁၅၀) ဦးလို႔ သိရတယ္။ (၂) ဦးက မလာႏိုင္လို႔တဲ့။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို တစ္ဖက္တစ္လမ္း ကာကြယ္ၾကျခင္းပါပဲ။ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ဘာေတြမ်ားရွိသလဲလို႔ ေမးလာခဲ့ရင္ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ကုကၠိဳလ္ပင္ႀကီးေတြအတြက္ စိတ္ေအးသြားရပါတယ္။ အျမင္ရွင္းသြားတယ္။ ၿမိဳ႕ လွပသြားတယ္။ ကုကိၠဳလ္ပင္တန္းႀကီးရဲ႕ တန္ဖိုးက မတိုင္းဆႏိုင္ေအာင္ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးေတြ ေစတနာအက်ိဳးေပးၾကပါေစ၊ စာေမးပြဲမ်ား ေအာင္ျမင္ၾကပါေစလို႔ ဖိုးတြယ္ ဆုေတာင္းေပးပါရဲ႕။ အမႈိက္ေတြကို ၿမိဳ႕နယ္စည္ပင္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ လြတ္ကင္းရာေနရာမွာ သြားပစ္ၾကပါတယ္။
+++++++++++
အမႈိက္ေကာက္ပြဲကအျပင္ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ လက္ေဆာင္ပါးတဲ့ စကားတစ္ခြန္းက နားထဲ စြဲက်န္ေနခဲ့တယ္။ ကေလးေတြက မမိုက္ပါဘူး။ လိမၼာေအာင္ သြန္သင္ေပးမယ့္သူ ရွိဖို႔ပဲ လိုတာပါ တဲ့။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ဆႏၵ ျပည့္၀ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ကေလးေတြက အမႈိက္ေကာက္ျပလိုက္ေတာ့ အျခားစိတ္၀င္စားသူတစ္ခ်ိဳ႕ကပါ ဒိျပင္ေနရာက အမိႈက္ေတြ၊ ပလတ္စတစ္ေတြ ေကာက္ၾကဦးမယ္လို႔ ၾကားသိရေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ပါပဲဗ်ာလို႔ ၀မ္းသာအားရေျပာလိုက္ရင္း ဒီတစ္ပတ္ နားပါမယ္။ ၾကည္ႏူးၾကပါေစ။     ။

တြယ္တြယ္ထြဏ္း (ကေလးၿမိဳ႕   )
14/5/2012